Wywiad z Agnieszką Rojewską - dwukrotną mistrzynią Polski Barista.

Świadomość konsumencka w naszym kraju się zmienia, przez co staramy się wybierać produkty przez pryzmat jakości a nie ceny. Od kilku lat na podatny grunt padła kawa, a swoją hossę przeżywają wszelkeigo rodzaju kawiarnie oraz miejsca gdzie możemy się napić pysznej kawy, zaparzonej przez wykfalifikowanego baristę. Dzisiaj rękawicę w formie wywiadu rzuciłem Agnieszce Rojewskiej - dwukrotnej mistrzyni Polski Baristów.

Cześć Agnieszka! Na początku przyjmij nasze gratulacje. Jak się czujesz jako dwukrotna zwyciężczyni MPB ?

• Cześć! Dzięki wielkie :) chyba pierwsze co przychodzi mi do głowy to że jestem zmęczona … MPB to duże wyzwanie, dużo przygotowań i energii, ale koniec końców warto :)
  
   

Jesteś zaskoczona kolejnym zwycięstwem? Czy przed MPB 2016 postawiłaś sobie triumf za cel,  w szczególności, że zdominowałaś krajowe podwórko konsursów kawowych . To już chyba można nazwać dominacją ? :)

• Czy zaskoczona? Ciężko powiedzieć … Oczywiście chciałam wygrać, zwłaszcza, że miałam dobrą, ciekawą kawę i większe doświadczenie. Celem minimum był finał, celem maksimum było podium. Można mieć wrażenie pewnej dominacji, ale to chyba głównie przez to, że ostatnie zawody były dość blisko siebie, ale nie uważam tak. W Polsce mamy wielu wspaniałych, uzdolnionych baristów, czasem zwycięstwo to tylko kwestia formy dnia.

Opowiedz nam proszę jak zaczęła się Twoja przygoda z kawą,  i w którym momencie poczułaś, że jest to rzecz, którą chcesz w życiu robić?

• Zaczęło się przez przypadek – to miała być praca na wakacje. Mój pierwszy trener, Judyta, zaszczepiła we mnie bakcyla. Dosłownie wykopała na pierwsze zawody i tak wpadłam … Kiedy poczułam …?  chyba w momencie pierwszego sukcesu, finał MPB w 2011 i tak już zostałam.

Jak wyglądają przygotowania do mistrzostw i w jakim stopniu wpływa  to na harmonogram Twoich codziennych czynności ?

• To trochę zależy od kategorii. Przy latte art to kilka dni na wymyślenie wzorów, a potem godziny przy ekspresie marnując mleko i kawę – po prostu practice, practice, practice. To musi być w mięśniach.

• Przy baristach proces jest zdecydowanie bardziej pracochłonny, najpierw wybór kawy i tu ogromne znaczenie ma wsparcie palarni, czy roastera – w moim przypadku był to Kofi Brand w szczególności w osobie Anny Oleksak. Przy odrobinie szczęścia na dobrą kawę trafi się szybko i można układać występ, skomponować drinka, ułożyć czynności podczas prezentacji i tekst. Całość zajęła nam ok 2 miesiące.Prawda jest taka, że życie nie tylko moje w tym czasie, ale też kilku innych osób jest podporządkowane pod zawody i przygotowanie do nich. No i dzień często kończy się późno w nocy.

Więkoszść młodych ludzi traktuje pracę w gastronomii , czy jako barmani, czy bariści tylko jako przystanek i możliwość dorobienie podczas studiów, chociaż ta świadomość i tendencja się szybko zmienia. Czy barista może dobrze zarobić w Polsce?

• Myślę, że tak, ale nie na samym początku drogi no i oczywiście potrzebna jest odrobina szczęścia, tak aby szybko trafić do miejsca które docenia baristę i wie, że dobry człowiek na dobrym miejscu to dobra inwestycja nawet na lata. Tu potrzebna jest zmiana w myśleniu właścicieli, ale to przychodzi dość opornie.
   

Jak wogóle oceniasz świadomość oraz wiedzę polaków o kawie?  Tendencja zmienia się w niesamowitym tempie, a Polacy chcą testować coraz lepszej jakości produkty, przedkładając jakość nad cenę. Czy w Twojej kawiarni przeważają świadomi konsumenci, czy jednak króluje jeszcze kawa z mlekiem i dwoma łyżeczkami cukru?

• Zdecydowanie nie :) udało nam się sprawić, iż sprzedajemy podobne ilości kawy czarnej i kawy z mlekiem a zużycie cukru wciąż spada.

  Wiedza i świadomość wciąż rośnie, jednak głównie wśród młodych Polaków, żądnych nowości, czy bardziej otwartych na wiedzę i nowe ciekawe doświadczenia. Mimo wszystko jeszcze daleka droga przed nami, ale jak będziemy wystarczająco wytrwali i cierpliwi to doczekamy czasów, gdy w kawiarni nikt nie będzie pytał o cukier ;)

Powiedz nam po czym możemy poznać wchodząc do kawiarni, że barista który za chwilę nas obsłuży pracuje to na wysokim poziomie? 
 

• Po pierwsze to on nas przywita. Nie będzie przemądrzały, a raczej będzie zadawał proste pytania by jak najlepiej dobrać produkt do tego czego oczekujemy. Nie używa miliona trudnych słów i jest cierpliwy. No i ma czysty dobrze zorganizowany i zadbany bar, bez względu na to czy ruch jest spory czy mały.

Sam do momentu ukończenia kursu baristy nie przepadałem za espresso, co się diametralnie zmieniło po szkoleniu. Moim zdaniem to jest trochę jak z piciem whisky. Trzeba dojrzeć do pewnych smaków, których upodobania zmieniają się nam z wiekiem, lub trafić na odpowiednią osobę, która wprowadzi Cię w świat kawy stopniowo krok po kroku. Od czego powinien zacząć przysłowiowy Kowalski aby nie zniechęcić się do picia królowej wszystkich kaw czyli espresso?

• Od czego zacząć … może to zabrzmieć dziwnie, ale od chęci spróbowania czegoś innego więcej niż jeden raz. Jeżeli ktoś nie pije espresso, tylko np. kawę z mlekiem niech zmienia proporcje kawy do mleka. Drastyczne zmiany nie są dobre. Trzeba powoli przyzwyczajać się do coraz bardziej intensywnego smaku kawy, bo espresso takie jest INTENSYWNE. Jeżeli ktoś pije czarną kawę, to powinien pić coraz bardziej intensywne napary. Ale espresso to też napój który się pokocha, albo nie. 

Jeżeli miałabyś połączyć kawę z alkoholem to w jakiej postaci?
 

• Mam swój ulubiony klasyk czyli Irish Coffee :) choć w życiu niewiele piłam takich bardzo dobrych to uważam to za jedno z klasycznych, acz dobrych połączeń. Kawa sama w sobie jest trudnym tematem do łączenia z innymi składnikami, ale myślę, że dobry barman i takiego wyzwania się nie boi. Może Ty mi zaproponujesz jakieś ciekawe połączenie? ;) 

Najśmieszniejsza historia jaka spotkała Cię za barem kawiarni to?

• Było ich w sumie bardzo wiele… ale chyba jedna z takich która wymagała ode mnie poker face, to taka w której klient nazwał muffinki muminkami i to dwa razy.

Jeżeli nie byłabym baristką to pracowałabym jako?

• w tej chwili wciąż robię doktorat, więc jest duże prawdopodobieńtwo że właśnie na uczelni bym pracowała :) 

Gdzie Agnieszka Rojewska widzi siebie za 3 lata ?

• 3 lata to długa perspektywa .. ale chciałabym już mieć za sobą obronę doktoratu i jeszcze przy okazji chciałabym żeby Brisman miał brata :) przynajmniej jednego.

Chcielibyśmy jeszcze raz Ci podziękować za czas poświęcony nam w przygotowaniu tego wywiadu, a także życzyć  kolejnych sukcesów i oczywiście zwycięstwa w Dublinie. Możesz pozdrowić osoby które przyczyniły się do sukcesów które osiagasz : 

• Troszkę ich było :) najbardziej to mojemu zespołowi: Marta Grudzień i Paula Adamska, które znosiły moje nerwy, humory i inne takie, bez nich nie dałabym rady, Ani Oleksak, bo to ta osoba która zmusza mnie do rozwoju i wiedzy i umiejętności, ciśnie bo wie, że mogę więcej i lepiej i potem okazuje się że miała rację. Oczywiście rodzicom, bo ciągle mnie nie ma, ale dzielnie to znoszą no i ekipom Brismana i Kofi Brand – dwa zespoły bez których pracy nie byłoby podstaw do osiągania tak dobrych wyników.
   

Gdybyście byli przejazdem w Poznaniu zapraszamy na najlepszą kawę do kawiarni Agnieszki : 

Brisman Kawowy Bar, ul. Adama Mickiewciza 20